Stotteren

Stotteren bij kinderen

Ongeveer 5% van de kinderen op de basisschool stottert. Stotteren is het gevolg van een ‘zwakke aanleg voor de timing van de spraak.’ Een kind dat stottert, ‘struikelt’ vaak over bepaalde lettergrepen en spreekt met veel voorkomende herhalingen of verlengingen van klanken.

Negatieve gedachten en gevoelens over stotteren leiden bij veel kinderen tot schaamte, verdriet en boosheid. Daardoor bouwen stotterende kinderen vaak extra spanning in hun lichaam op, die ervoor zorgt dat ze nog meer gaan stotteren. Het is voor een kind moeilijk om dit patroon zelfstandig te doorbreken.

Niet elke hapering duidt op stotteren

Leren spreken is één van de meest complexe motorische processen in onze ontwikkeling. Dat leerproces verloopt vaak met vallen en opstaan. De meeste kinderen kennen dan ook een periode dat ze wat vaker aarzelen, woordjes herhalen of tussentijds opnieuw beginnen. Deze normale niet-vloeiendheden gaan vaak vanzelf weer over.

Hoe weet u of uw kind stottert?

Als u hoort dat uw kind de woorden als het ware ‘breekt’, kan dit wijzen op beginnend stotteren. U hoort dan  bijvoorbeeld:

• Herhalingen van delen van woorden zoals: ‘poe…poe…poes’, of van klanken: ‘p-p-p-poes’.
• Verlengingen: ‘mmmmmag ik een koekje’ of ‘mááág ik een koekje?’
• Blokkades of ‘vastzitten’ op een woord, soms is de spanning op een woord duidelijk hoorbaar en/of zichtbaar.
• Stotteren verplaatst zich van minder belangrijke woorden naar de belangrijke woorden: eerst: ’als.. als.. als we naar na…na…naar oma gaan’ wordt : ‘Gggggaan we nou nog naar de spù..spù…speeltuin?’

Behandeling van stotteren

Bij jonge stotterende kinderen is er binnen het eerste jaar na het ontstaan van het stotteren nog kans op spontaan herstel. Hoe langer het kind stottert, hoe kleiner deze kans wordt. Wanneer je (denkt dat je) kind stottert, is het dus belangrijk om tijdig hulp te zoeken

Voor stotteren bij jonge kinderen bestaan twee verschillende behandelmethodes. We kijken samen met u welke methode het beste bij u en uw kind past. Logopedie Westrand werkt volgens de aanbevelingen uit de Richtlijn Stotteren bij kinderen, adolescenten en volwassenen (2014).

Kijk voor meer informatie op: www.stotteren.nl

Stotteren bij volwassenen

Komt u niet goed uit uw woorden, ‘hapert’ u tijdens het spreken of struikelt u over bepaalde lettergrepen? Dan is de kans groot dat u last heeft van een vloeiendheidsstoornis, in de volksmond beter bekend als stotteren.  Stotteren is een spraakstoornis waarbij het vloeiende verloop van de spraak verstoord is. Dat uit zich in veel voorkomende herhalingen of verlengingen van klanken of lettergrepen, of veel voorkomende aarzelingen of pauzes. De woorden worden vaak met veel spanning eruit ‘geperst’ en de PDS (persoon die stottert) ervaart tijdens het spreken soms bijkomende klachten, zoals het meebewegen van gezichtsspieren en lichaamsdelen, verstoring van de adem, transpiratie en spanning.

Hoewel stotteren een veel voorkomend probleem is –  in Nederland hebben 170.000 mensen in meer of mindere mate last van een vloeiendheidsstoornis – kan stotteren het dagelijkse leven ingrijpend beïnvloeden. Stotteren kan mensen belemmeren in hun dagelijkse communicatie, hun sociale contacten en hun professionele leven.

Wat kan logopedie voor u betekenen?

De logopedist brengt samen met u in kaart in hoeverre het stotteren uw dagelijks leven belemmert, en geeft u praktische oefeningen en advies om uw spraak te verbeteren. Bij het behandelen van stotterklachten werken we volgens het Demands en Capacities Model (DCM), een wetenschappelijk geteste stottertherapie. Wanneer er na een kort behandeltraject onvoldoende vooruitgang is, kan de logopedist u doorsturen naar een stottertherapeut.

Kijk verder op: www.stotteren.nl